Kako su ubijani Srbi na teritoriji Nemačke u ranom srednjem veku – seča knezova
“Poći ćemo iz našega grada
Kroz našije sedamn’est nahija,
Isjeć’ ćemo sve Srpske knezove,
Sve knezove, Srpske poglavice…”
Seča knezova je lekcija koju učimo u istoriji. Nije to jedina tuga, koju je naš narod oplakao. Postoji u srpskoj istoriji još jedna seča knezova, brutalna kao i ova koju su dahije izvršile, samo sa mnogo gorim posledicama. Ta seča knezova, koja se dogodila na nekadašnjoj srpskoj ili ako baš hoćete lužičko srpskoj teritoriji, (priča o imenu Lužičkih Srba je suviše duga da bi se ovde time bavila) imala je mnogo gore posledice po srpski narod – izbrisala ga je sa istorijskih i geografskih mapa.
Lužička Srbija – pradomovina srpskih plemena
Da najpre odredimo mesto i vreme, kada se ta seča knezova dogodila.
Idemo na teritoriju današnje Nemačke – 7 vek.
Država kneza Dervana – Dervanova Srbija
Nalazimo se u centru danšanje Nemačke, istočni deo. Uočićete gradove Drezden, Lajpcih.
Ako pratite link nailazite i na spisak srpskih vladara, doduše azbučnim redom, koji su stolovali u toj srpskoj državi.
Dervan je spomenut u spisima Fredgara– dux gente Surbiorum que ex genere Sclavinorum. Njegovo istorijsko postojanje, kao i njegove države ne može se sporiti.
Dervan je bio uspešan vladar, suprotstavio se Francima, koji su nadirali sa Zapada i širili katoličku veru.
Samova država
Priključuje se borbi, koju je vodio vladar po imenu Samo (Nemci kažu da je bio franačkog porekla, Česi, Čeh itd, neka druga priča) koji se uspešno borio i protiv Franaka i protiv Avara i stvorio svoju državu.
Ta država ili plemenski savez, nije opstao dugo u ovim granicama. Nama je važno samo da i istorijski potvrdimo koji narod je živeo na toj teritoriji. Radi se o reci Elbi, važnoj reci. Slovenska plemena su naseljavala obale reka a ovo je bila drevna srpska teritorija.
Jedna od većih pritoka reke Elbe ili Labe je reka Zale. Ovu reku je u 10. veku arapski putopisac naveo u svojim spisima pod imenom S.lawa
Uporedite je sa tokom reke Labe i postaje jasno gde su živela srpska plemena. Sve ovo o čemu pišem se veoma lako može proveriti u istorijskim izvorima a i na internetu – jedini problem je ćutanje zvanične istorija.
Pošto smo odredili teritoriju gde su živela srpska i slovenska plemena pre pokrštavanja i uništavanja, koje je sprovelo Sveto rimsko carstvo i katoličanstvo (ta teritorija je bila mnog veća), možemo da se vratimo na priču o srpskim vladarima, „knezovima“ koji su tu živeli sa svojim narodom.
Srpski knezovi
Pomenuću samo još jednog – a to je bio knez Miliduh.
On je bio prilično uspešan i ambiciozan vođa, borio se hrabro protiv Franaka, čak je pokrenuo pohod na postojbinu Franaka – Austraziju.
O postojbini Franaka i odakle su Nemci došli na današnju teritoriju sam pisala u tekstu Otkud Nemci u Nemačkoj.
“Perhaps the first mention of the area, before the town itself was founded occurred in 806 CE, when Charles the Younger (Karl der Jüngere), King of the Franks, fought and killed two West Slavic Knezy (princes) nearby: duke Miliduch of the Sorbs and Nessyta (possibly also a Sorbian leader).[2] Miliduch had led a Sorbian invasion of Austrasia.”
I tako su se srpski i svi ostali slovenski prvaci i knezovi borili protiv najezde sa zapada, nekad manje a nekad više uspešno.
Prva seča srpskih knezova
Na scenu istorije stupa franački, ne znam ja kako da ga nazovem – vojskovođa Gero sa titulom markgrofa.
Iako ćete pronači tumačanja da je ovaj podatak, koji iznosim samo plod mašte, da postoji samo u određenim romanima, ipak ima dovoljno istorijskih podataka za sledeću činjenicu:
Markgraf Gero u svojoj kampanji i borbi protiv srpskih i svih drugih slovenskih plemena poslao je 939 godine, poziv srpskim knezovima da dođu na pregovore o miru u grad Maisen odnosno, kako se u to vreme zvao Mišni.
Organizovao je svečani obed, kome je prisustvovalo 30 prvaka ili plemića srpskih i slovenskih plemena. Gero ih je sve pobio, a prema nekim izvorima koristio je otrov.
Iako je posle tog događaja došlo do velikog ustanka, Gero je uspeo da sav srpski, slovenski narod na teritoriji oko reke Elbe potčini i pretvori u obespravljeno i obezglavljeno kmetstvo.
Da se Klio ne bi opet postidela, navela sam prilično linkova za tekstove, koji imaju reference i čiji se izvori mogu pratiti i pronaći originalna dokumenta.
A za one baš, baš neverne evo i ovaj link. To je projekat školskog plana za učenike srednjih škola, strana 13.
Eto, to bi bilo to, zaboravljena ili nepoznata priča o prvoj seči knezova u srpskoj istoriji.
